گاهــــــی دلم برای خودم تنگ میشود
گاهـــی دلم برای باورهای گذشته ام تنگ میشود
گاهــــــــــی دلم برای پاکیهای کودکانه ی قلبم میگیرد
گاهی دلم از رهگذرانی که در این مسیـر بی انتها آمدند و رفتند ، خسته میشود
گاهـــــــی دلم از راهزنانی که ناغافل دلم را میشکنند میگیرد
گاهــــــــی آرزو میکنم ای کاش دلــــــی نبود تا تنگ شود , تا خسته شود , تا بشکند...
گـ ـاه دلتنــگـ ـ مـ ـے شـوم .....
دلتننگـ تـ ـر از هـمہ دلتـنگـ ـے هـ ـا....
گـ ــوشـہ اے مـے نشیــنم...
و حـ ـسرتــ هـ ـا را مـ ـے شمــ ـارم...
بـاختـن هـ ـا را و صـ ـداے شکـستن هـ ـا را...
نمـ ـے دانم من کـ ـدام امید را نـا امید کـ ـردم....
کـ ـدام خـ ـواهش را نشنــیدم...
و بــہ کـ ـدام دلـتنگے خـندیدم..
کـ ـہ این چــنین دلــ تنـگم!!!!
زندگی باید کرد...
روزگارا که چنین سخت به من میگیری ...
با خبر باش که پژمردن من آسان نیست ...
گرچه دلگیرتر از دیروزم ...
گرچه فردای غم انگیز مرا میخواند ...
لیک باور دارم دلخوشی هام کم نیست ...
زندگی باید کرد...
من از احساس میگویم ولی خاموش و آرامم
تو عاشق باش و احساس مرا
با گوش و دل بشنو
چنین احساس پاکی از تو میخواهم
تمنای مرا پاسخ چه خواهی داد
اگر هست.......
